Kodeks rodzinny i opiekuńczy przewiduje prawo i obowiązek rodziców oraz dzieci do utrzymywania ze sobą kontaktów. Prawo do kontaktów z dzieckiem jest niezależne od władzy rodzicielskiej. Nawet nieprzyznanie ojcu dziecka władzy rodzicielskiej w wyroku ustalającym ojcostwo nie pozbawia go prawa do osobistej styczności z dzieckiem. Natomiast brak zainteresowania rodzica dzieckiem, nierealizowania prawa do kontaktów, stanowi podstawę do pozbawienia rodzica władzy rodzicielskiej.

Pomoc w ustaleniu kontaktów z dzieckiem – Kancelaria Adwokacka Wojciech Jamróz Zielona Góra

Przez utrzymywanie styczności osobistej z dzieckiem rodzice zapewniają mu poczucie bezpieczeństwa, uczestniczą w jego wychowaniu, poznają potrzeby dziecka. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej. Rodzice żyjący w rozłączeniu winni znaleźć porozumienie w sprawie kontaktów z dzieckiem, w braku porozumienia rozstrzyga sąd opiekuńczy.

We wniosku o ustalenie kontaktów z dzieckiem należy wskazać formę i częstotliwość kontaktów rodzica z dzieckiem. Można określić, jak kontakty będą przebiegały w okresie świąt, ferii, czy wakacji oraz w jaki sposób i jak często uprawniony będzie miał prawo kontaktować się na odległość.

Sąd ma również prawo ograniczyć lub zakazać utrzymywania kontaktów z dzieckiem, jeżeli wymaga tego dobro dziecka. Tego rodzaju problem pojawi się, gdy np. postawa rodzica może zagrażać bezpieczeństwu dziecka, prowadzić do jego demoralizacji, czy postawy wrogości względem drugiego z rodziców. Sąd opiekuńczy mając na uwadze dobro dziecka może także zmniejszyć zakres lub częstotliwość kontaktów, np. zakazać osobistej styczności lub ustalić prawo widywania się tylko jeden raz w miesiącu.